Iran zmienia stolicę z powodu kryzysu wodnego. „To nie decyzja, lecz przymus”

Iran zmienia stolicę z powodu kryzysu wodnego. „To nie decyzja, lecz przymus”

„`html

Dlaczego Iran planuje przenieść swoją stolicę?

Idea zmiany lokalizacji stolicy Iranu nie jest nowością, ale obecnie staje się nieodwracalna, podkreślił prezydent Masud Pezeszkian w przemówieniu w stanie Hormozgan na południu kraju, w pobliżu Zatoki Perskiej. Teheran, zamieszkiwany przez 10 milionów ludzi, zużywa jedną czwartą krajowych zasobów wodnych, które w dużej mierze pochodzą z prawie wyschniętych zbiorników retencyjnych. Od 15 lat Iran boryka się z suszą, a w ostatnich pięciu latach sytuacja się znacznie pogorszyła.

Problemy wodne Teheranu

W zeszłym roku w Iranie spadło zaledwie 140 mm deszczu, przy oczekiwanych 260 mm. W tym roku sytuacja jest jeszcze gorsza, z jedynie 100 mm opadów (norma w tym okresie to 195 mm). Wielu zbiorników w kraju praktycznie wyschło. Pozostały jedynie podziemne studnie, ale ich nadmierne wykorzystanie prowadzi do innego problemu, jakim jest osiadanie gruntu, które w niektórych częściach Teheranu wynosi nawet 30 cm rocznie.

Demograficzna presja i zużycie wody

W połowie ubiegłego wieku populacja Iranu wynosiła 20 mln, a dziś wynosi 92 mln. Wraz z demograficznym wzrostem zwiększyło się zapotrzebowanie na produkcję żywności, a co za tym idzie, zużycie wody. Obecnie rolnictwo pochłania 80% zasobów wodnych kraju. Wyczerpywanie zasobów wodnych doprowadza do migracji rolników do miast z powodu braku możliwości uprawy ziemi.

Relokacja stolicy jako ekonomiczna konieczność

Przeniesienie stolicy Iranu było rozważane przez dziesięciolecia, ale wysoki koszt i opór polityczny były przeszkodami. Pezeszkian jako pierwszy prezydent uznał, że jest to nieuniknione. Chociaż nie wskazał konkretnej lokalizacji, sugerował region Hormozgan nad Zatoką Perską jako korzystny ze względu na łatwy dostęp do wody pitnej z Zatoki Perskiej, co mogłoby obniżyć koszty do kilku centów za metr sześcienny. Z Teheranu do Zatoki jest około 1200 km, a z Bandar-e Abbas do Dubaju to jedynie 200 km.

Perspektywa ekonomiczna i technologiczne rozwiązania

Przeniesienie stolicy na południe wiąże się z bliższymi relacjami ekonomicznymi z krajami regionu. Izrael jako przykład pokazuje, że inwestycje w technologie odsalania mogą przynieść znakomite rezultaty, a obecnie 80% wody w Izraelu pochodzi z odsalania morskiej wody. Iran, z jego bogatą historią budowy systemów wodnych jak kanaty, powinien wzorować się na Izraelu i Zjednoczonych Emiratach Arabskich, rozwijając technologie odsalania wody morskiej. Dzisiaj Iran stoi przed koniecznością nauczenia się jak oszczędzać zasoby wodne, co dodatkowo podkreśla Bank Światowy.

„`