Izrael oskarża ONZ o blokowanie pomocy dla Gazy, choć pełną kontrolę utrzymuje wojsko

„`html

W ostatnich dniach światowe media zapełniły zdjęcia skrajnie wychudzonych dzieci oraz doniesienia o kolejnych zgonach spowodowanych głodem w Strefie Gazy. Eksperci od spraw głodu alarmują, że sytuacja tam osiągnęła „najgorszy możliwy scenariusz” spowodowany działaniami człowieka, a katastrofa może objąć zdecydowaną większość mieszkańców tej enklawy. Według najnowszych danych liczba ofiar śmiertelnych głodu wzrosła do 154 osób, z czego ponad połowa stanowią dzieci. Zarówno przedstawiciele ONZ, jak i sojuszniczych państw Izraela, w tym Wielkiej Brytanii, wyrażają swoje zaniepokojenie i wzywają do pilnego dostarczenia żywności oraz niezbędnych środków ratujących życie.

Izraelska kontrola nad dostawami pomocy

Pod presją rosnącej liczby głodujących izraelskie władze oraz wojsko nieznacznie zwiększyły możliwości wjazdu konwojów humanitarnych do Gazy. Jednocześnie rozpoczęto kampanię medialną, której celem jest przerzucenie odpowiedzialności na ONZ za niedostarczanie pomocy mieszkańcom tej strefy. Minister spraw zagranicznych Izraela, Gideon Saar, zarzucił Organizacji Narodów Zjednoczonych celowe blokowanie transportów żywności i innych niezbędnych środków. Tego typu przekaz pojawia się również w materiałach wizualnych i reklamach publikowanych przez izraelski resort dyplomacji.

Kluczowe fakty dotyczące dostaw pomocy

1. Dostęp do Strefy Gazy kontrolowany przez Izrael
   • To izraelskie wojsko monitoruje przejazd wszystkich transportów, nie tylko przez granice, ale także na terenie samej Gazy.
   • Każdy kurs konwoju humanitarnego wymaga wcześniejszego zatwierdzenia przez Izrael, który często odmawia zgody lub powoduje opóźnienia.
   • Jak podaje Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (UNOCHA), ponad połowa transportów napotyka przeszkody lub jest całkowicie wstrzymywana.
   • Izraelskie dzienniki, takie jak „Haaretz”, donoszą, że spośród licznych zgłoszeń ONZ tylko pojedyncze transporty odbywają się zgodnie z planem.
2. Wyeliminowanie agencji ONZ z działalności w Gazie
   • Izrael zakazał działalności Agencji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Uchodźcom Palestyńskim (UNRWA) na swoim terytorium i wyrzucił jej oddziały ze Strefy Gazy.
   • Kilka tysięcy ciężarówek z pomocą czeka po stronie egipskiej i jordańskiej, nie mogąc wjechać do Gazy.
   • Izraelskie władze powołują się na ryzyko przejęcia pomocy przez bojowników Hamasu, choć oficjalne śledztwa temu przeczą.
   • System przekazywania pomocy został zmieniony – obecnie wydawana jest ona w nielicznych, oddalonych punktach, co utrudnia dostęp najbardziej potrzebującym i sprzyja chaosowi oraz przemocy podczas dystrybucji.
3. Skala dostaw niewystarczająca wobec potrzeb
   • Mimo komunikatów o wpuszczeniu „setek ciężarówek”, organizacje humanitarne oceniają, że to kropla w morzu – obecnie potrzeba 500-600 ciężarówek dziennie, by zapobiec masowemu głodowi.
   • W okresie zawieszenia broni dostawy wzrosły, lecz po ich wznowieniu przez Izrael znacznie ograniczono import żywności.
   • Obecnie pomoc dystrybuują głównie prywatne firmy i nowa amerykańska organizacja powstała za akceptacją izraelską, jednak jej możliwości są minimalne w porównaniu z okresem rozejmu.
   • Większość mieszkańców Gazy przez kilka dni z rzędu nie ma dostępu do żywności, a najbardziej wycieńczone osoby potrzebują specjalistycznej terapii niedostępnej na miejscu.
4. Oficjalne stanowisko władz Izraela wobec blokady pomocy
   • Już przed wybuchem konfliktu w październiku 2023 roku Gaza funkcjonowała jak „więzienie pod gołym niebem” z utrudnionym dostępem do podstawowych dóbr i pomocy humanitarnej.
   • Po 7 października 2023 roku izraelski minister obrony ogłosił całkowitą blokadę, a premier Netanjahu zapowiedział wstrzymanie wszelkich dostaw na teren Gazy.
   • Ograniczenia żywności i środków pierwszej potrzeby uznane zostały za narzędzie wywierania nacisku na Hamas, co w praktyce dotyka przede wszystkim cywilów, w tym dzieci.
   • W kwietniu 2024 roku minister obrony Izraela oficjalnie przyznał, iż blokada pomocy humanitarnej jest przemyślanym sposobem nacisku.

Konsekwencje blokady i potrzeby na przyszłość

W wyniku trwającej blokady kolejne osoby, zwłaszcza dzieci, umierają z głodu – dla wielu z nich pomoc może już nie nadejść na czas. Dystrybucja pomocy humanitarnej na dużą skalę pozostaje niemożliwa bez trwałego zawieszenia broni i faktycznego otwarcia granic na import żywności oraz paliwa. Według organizacji humanitarnych wyżywienie blisko dwóch milionów ludzi wyłącznie z pomocą zewnętrzną jest niewykonalne, jeśli Izrael nie wyrazi zgody na znacznie większy i regularny napływ niezbędnych środków.

Najważniejsze potrzeby dla mieszkańców Gazy

• Natychmiastowe zwiększenie przepustowości dostaw pomocy i zniesienie ograniczeń wjazdowych
• Przywrócenie możliwości swobodnej działalności sprawdzonych organizacji międzynarodowych
• Otworzenie wielu punktów dystrybucji pomocy blisko skupisk ludności cywilnej
• Zapewnienie specjalistycznej opieki medycznej dla osób dotkniętych ciężkim niedożywieniem
• W perspektywie długoterminowej – pełna liberalizacja importu żywności oraz paliwa, gwarantowana przez stabilne zawieszenie broni

Podsumowanie

Trwająca blokada humanitarna nałożona na Strefę Gazy skutkuje masowym głodem, którego ofiarami są głównie dzieci. Próby zrzucenia odpowiedzialności przez izraelskie władze na ONZ spotykają się z krytyką zarówno mediów, jak i niezależnych obserwatorów. Ocalenie życia setek tysięcy ludzi wymaga podjęcia natychmiastowych i długofalowych działań, do których kluczowa jest gotowość do współpracy i zniesienie obecnych ograniczeń.

„`