Polenergia coraz bliżej zastosowania wodoru w przemyśle komercyjnym
– Naszym celem jest wykorzystaniezielonego wodoru do bezemisyjnego transportu oraz zazieleniania ciepła, a w dalszej perspektywie – energiielektrycznej. W Polenergii rozwój biznesu idzie w parze z wprowadzaniem innowacji, które mogą odmienić oblicze całej energetyki w Polsce – mówi Iwona Sierżęga, członkini zarządu Polenergia.
Współspalanie wodoru Testy współspalania wodoru z gazem ziemnym przeprowadzono w należącej do Polenergii Elektrociepłowni Nowa Sarzyna (ENS). Przeprowadzono je w jednej z turbin gazowych o mocy ok. 40 MW. Testowana turbina nie była pierwotnie zaprojektowana jako „Hydrogen Ready”.
– Polenergia prowadzi szereg projektów wodorowych, z których najbardziej zaawansowany to H2HUB Nowa Sarzyna. Naszym celem jest produkcja zielonego wodoru. Na potrzeby przemysłu, bezemisyjnego transportu, zazieleniania ciepła, a w dalszej perspektywie – również wytwarzania czystej energii elektrycznej. W Polenergii rozwój biznesu idzie w parze z wprowadzaniem innowacji, które mogą odmienić oblicze całej energetyki w Polsce. Przyświeca nam nadrzędny cel- zeroemisyjność, najpóźniej w 2040 roku – mówi Iwona Sierżęga.
Celem działań Polenergii było osiągniėcie 10 proc. udziału wodoru w paliwie, jednak w trakcie prób osiągniëto 15 proc. – Chcemy zazieleniać energię wytwarzaną w bloku gazowo-parowym. Pierwszym niezbędnym krokiem było wdrożenie technologii mieszania gazu ziemnego z wodorem w stałym, stabilnym składzie oraz bezpieczne, w pełni kontrolowane spalanie tej mieszaniny w turbinie gazowej, fabrycznie nie przygotowanej do takiego procesu. Osiągniëcie tego etapu otwiera drogę do zazielenienia nie tylko produkcji energii elektrycznej, ale też energii cieplnej. Następnym celem będzie zwiększanie udziału wodoru w paliwie. Jest to długotrwały proces, zależny również oduwarunkowań rynkowych – podkreśla Mirosław Rokicki, dyrektor techniczny i członek Zarządu Polenergii Elektrociepłownia Nowa Sarzyna.
Testy zostały przeprowadzone z wykorzystaniem wodoru szarego, dostarczonego bateriowozami. Docelowo wodór zielony, powstały w procesie elektrolizy z energii odnawialnej, będzie mógł być dostarczany z instalacji zbudowanej w Nowej Sarzynie.
W testy współspalania wodoru w Elektrociepłowni Nowa Sarzyna zaangażowane były także firmy: Thomassen Energy, BilfingerTebodin, Biproraf, Promont, Valmet oraz Linde. W proces opracowywania i wykonania niezbędnych instalacji podawania wodoru, oraz zaadaptowania do tego celu istniejących urządzeń w układzie paliwowym zaangażowany był Urząd Dozoru Technicznego.
Budowa elektrolizerów
Kolejnym elementem tej układanki ma być produkcja już zielonego wodoru. Częściami planu jest projekt H2Silesia czyli wielkoskalowa fabryka zielonego wodoru na Górnym Śląsku o mocy ok. 105 MW, a także zlokalizowany na terenie Elektrociepłowni Nowa Sarzyna projekt H2HUB Nowa Sarzyna o mocy 5 MW oraz kolejne projekty wodorowe.
Projekt H2HUB Nowa Sarzyna właśnie uzyskał decyzję o pozwoleniu na budowę dla instalacji do produkcji i nalewu zielonego wodoru.
– To pierwsza decyzja wydana dla tego rodzaju przedsięwzięcia w Polenergii i kluczowy krok, który znacznie przybliża nas do realizacji projektu. Równolegle nasz projekt H2HUB Nowa Sarzyna osiągnął kamień milowy w budowie elektrolizera, który właśnie przeszedł testy fabryczne. Elektrolizer to serce węzła wytwarzania wodoru. Kluczowy element, dzięki któremu możliwa będzie produkcja wodoru przy użyciu wody oraz wytwarzanej przez nas zielonej energii – mówi Emilia Makarewicz, dyrektorka ds. Rozwoju Projektów Wodorowych Polenergii.
Firma Hystar AS, dostawca technologii wytwarzania zielonego wodoru dla projektu H2HUB Nowa Sarzyna, zakończyła testy fabryczne wszystkich ośmiu stacków elektrolizera. Stacki to główne elementy procesowe elektrolizera, precyzyjnie wykonane przy użyciu irydu oraz platyny. Gotowe stacki zostały przetransportowane do zakładu pod Gdańskiem, gdzie zostaną połączone z resztą elementów elektrolizera. Projekt H2HUB Nowa Sarzyna, który jest w zaawansowanym stadium rozwoju, zdobył dofinansowanie NFOŚiGW.
