Czego możemy wyciągnąć nauczkę z sytuacji we Francji? Dlaczego unikanie długów jest kluczowe dla stabilności finansowej całego kraju?

Jęśli Francja będzie nadal prowadziła interesy jak zwykle, zagrozi to europejskiej stabilności. Ponieważ jesteśmy powiązani poprzez euro i system EBC, francuskie problemy mogą szybko stać się również problemami niemieckimi.

W czwartek 10 października br. nowo wybrany premier Michel Barnier wystosował dramatyczny apel do swoich rodaków: – Nie możemy poświęcać przyszłości naszych dzieci ani dalej wypisywać niekorzystnych czeków, których spłata spadnie z powrotem na nich. – I dalej: – Atrakcyjność [Francji] i wiarygodność francuskiego podpisu muszą zostać zachowane. Michel Barnier zbagatelizował sprawę.

Niezafałszowany bilans strat Republiki Francuskiej

1. Wysoki dług publiczny

Dług publiczny Francji wynosi obecnie około 111 proc. PKB. Dla porównania dług publiczny Niemiec wynosi zaledwie 63 proc. PKB, podczas gdy średnia UE wynosi około 82 proc. Francois Fillon, były premier tego kraju, zdiagnozował to już w 2007 r. – Stoję na czele państwa, które znajduje się w sytuacji bankructwa – ocenił wtedy. Nowa tajna misja Michela Barniera w UE. Premier Francji ma na biurku dokumenty, które aż parzą.

Brudna robota

To życie na kredyt coraz bardziej ogranicza pole manewru francuskiej polityki finansowej i wyjaśnia ciągłe apele o euroobligacje. Najwyższy rating niemieckich obligacji rządowych juz teraz wspiera wiarygodność kredytową Francji.

1. Państwo opiekuńcze na pierwszym miejscu

Według Unii Europejskiej wydatki socjalne stanowią prawie 24 proc. PKB, co czyni Francję krajem o stosunkowo najwyższych wydatkach socjalnych w UE. Dla porównania Niemcy wydają nieco ponad 20 proc. swojego PKB na opiekę społeczną, a średnia UE wynosi nieco ponad 19 proc.

Związane z tym wsparcie dla pracowników w postaci wydatków socjalnych francuskiego państwa konkuruje bezpośrednio płacowo z sektorem prywatnym. Rezultat: stopa zatrudnienia wynosi zaledwie 75,1 proc. Bezrobocie wśród młodzieży jest niezwykle wysokie i wynosi nieco poniżej 17 proc., a według najnowszych danych OECD rzeczywisty wiek emerytalny przeciętnego Francuza wynosi niespełna 63,8 lata, czyli dwa lata wcześniej niż w Niemczech.

1. Konkurencyjność: trudności kontra nędza

Oto wyścig ślimaków: prywatna szkoła biznesu IMD z Lozanny opracowuje coroczny ranking konkurencyjności. Przeanalizowano 67 gospodarek na całym świecie w 2024 r. Wynik raczej nie wywoła radości w Paryżu. Francja jest zaledwie przeciętna. Po 32. miejscu w 2020 r., Francja wspięła się na 28. miejsce w 2022 r., ale w 2024 r. zajmie dopiero 31. miejsce. A Niemcy? Podczas gdy w 2022 r. Republika Federalna nadal zajmowała 14. miejsce, w tym roku Niemcy spadły na 24. miejsce.

1. System emerytalny Millstone

Francuski system emerytalny jest niezwykle kosztowny. Według najnowszych danych z 2022 r. na zbiorowe świadczenia emerytalne wydaje się 14,4 proc. PKB, w porównaniu z 9,3 proc. w Niemczech. Oczekuje się, że bez daleko idących reform koszty te wzrosną jeszcze bardziej w nadchodzących latach, ponieważ zmiany demograficzne wywierają dodatkową presję na system.

1. Kagańce polityki klimatycznej

Słowa są ważniejsze niż czyny. Chociaż Francja ogłasza ambitne cele klimatyczne, kraj pozostaje w tyle pod względem ich faktycznej realizacji. Udział energii odnawialnej w całkowitym zużyciu energii wyniósł 22,2 proc. w 2023 r., znacznie poniżej celu 42,5 proc. do 2030 r. i daleko od 51,8 proc. w Niemczech w ubiegłym roku. Kraj osiąga niskie wartości (emisji) dwutlenku węgla tylko dzięki energii jądrowej, którą państwo subsyduje kwotą ponad dwóch miliardów euro rocznie.

Niemcy strzeliły sobie w stopę. Wycofanie się z atomu kosztowało Berlin setki miliardów euro. „Energiewende” to wielka klapa „Czy jeśli się to powie, jest się rasistą?” Roman Graczyk: nowy premier Francji świadomie idzie w prawo [KOMENTARZ] Wniosek: Nostalgia nie jest modelem biznesowym.