Odkrycie archeologiczne: Nowe fakty na temat starożytnych Scytów zostały ujawnione

Scytowie byli jednym z najbardziej fascynujących i enigmatycznych ludów starożytności. Słynęli z nomadycznego trybu życia oraz kultury skupionej wokół koni podobnie jak Hunowie. Niemniej jednak pojawili się na długo przed nimi, dokładnie już w VIII w. p.n.e. Zajmowali obszary współczesnej Rosji i Ukrainy, zapuszczając się nawet na tereny wybrzeża Morza Czarnego. Przez lata jednak zagadką pozostawało, skąd dokładnie Scytowie przybyli do Europy.

Oprócz tego, że przybyli do Europy z regionu Centralnej Azji, mało było wiadomo, jaka jest kolebka Scytów. Istniały tylko hipotezy. Teraz jednak pojawiły się informacje, które mogą dać ostateczną odpowiedź na tę zagadkę.

Zródło kultury Scytów

Archeolodzy z kilku międzynarodowych instytutów dokonali przekrojowej analizy reliktów wydobytych z kurhanu nazwanego Tunnug 1 w Tuwie na południu Syberii. To jeden z najwcześniejszych znanych królewskich grobowców, pochodzący z IX w. p.n.e. Juz wcześniej sugerowano, że stanowi pozostałość kultury scytyjskiej. Znalezione tam materiały sugerowały, że spoczął tam niezwykły przywódca.

W Tunnug 1 odkryto szczątki co najmniej jednej osoby i 18 koni oraz reliktów przypominających siodła. Oznacza to, że osobę pochowano w grobowcu zgodnie z najwyższymi honorami rytualnego pogrzebu Scytów. Dokładnie takie same rytuały opisywane były na terenach dzisiejszej Rosji, przy wybrzeżach Morza Czarnego.

Analiza przekrojowa materiałów pokazała, że podobieństwa pomiędzy pochówkiem w Tunnug 1, a tymi Scytów na terenie Europy jasno wskazują na pochodzenie tej samej kultury z dalekiego regionu Syberii.

Scytowie pierwszym wielkim ludem Centralnej Azji

Przy tym analiza wskazała jeszcze jeden ważny aspekt. Pochówek w Tunnug 1 wskazuje, że kultura scytyjska stanowiła tak naprawdę silną podstawę dla rozwoju wielu późniejszych kultur Centralnej Azji, np. Mongołów. Według archeologów Scytowie rozpowszechnili kulturę skupioną wokół kultu koni, sprawiając, że inne ludy zaczęły rozprzestrzeniać się po całej Azji.

Dowody z Tunnug 1 potwierdzają kluczową rolę Tuwy w prehistorii Eurazji. Nasze odkrycia podkreślają znaczenie Azji Wewnętrznej w rozwoju transkontynentalnych powiązań kulturowych. Wyniki sugerują również, że te praktyki pogrzebowe odegrały rolę w szerszym procesie transformacji kulturowej i politycznej w całej Eurazji, przyczyniając się do powstania późniejszych imperiów.