Przegląd Gwiazdowskiego: Rola sędziowania poza Euro

Pierwsze „uniwersalne” przepisy prawa powszechnego powstały w Rzymie. (z łaciny ) dotyczyło relacji prawnych obywateli rzymskich z cudzoziemcami. W czasach nowożytnych termin ten zaczęto stosować na określenie obowiązującego powszechnie prawa międzynarodowego. W ujęciu filozoficznym to prawo najsprawiedliwsze spośród tych, jakimi mogą posługiwać się istoty tak niedoskonałe jak ludzie.

Założenie IFAB

Znamienne, że W roku 1886 założono International Football Association Board (The IFAB). Założycielami IFAB były Angielski, Szkocki, Walijski oraz Irlandzki Związek Piłki Nożnej. Był to organ ogólnoświatowy, mający za zadanie rozwijanie i ochronę Przepisów Gry. FIFA stała się członkiem IFAB w 1913 roku.

Zmiany przepisów

Aby doszło do zmiany przepisu, IFAB musi być przekonany, że zmiana ta będzie korzystna. Potencjalna zmiana najpierw poddawana jest testom – jak było to w przypadku żółtych i czerwonych kartek dla osób funkcyjnych, czy nowych procedur dotyczących rzutów od bramki albo wymian zawodników. Przy każdej zmianie nacisk kładziony jest na zasady fair play i integralność przepisów. gry sprawiającej radość piłkarzom i kibicom, aby zachęcać ich do udziału i czerpania radości z gry.

• Jak podkreśla IFAB, choć Przepisy Gry są stosunkowo proste, to w porównaniu z innymi sportami drużynowymi, to wiele sytuacji jest „subiektywnych”, a Bywa, że ich decyzje wzbudzą wielkie kontrowersje.
• Ale dla niektórych dyskusje o tym są częścią radości płynącej z piłki nożnej i jej atrakcją.

Bez względu jednak na to, czy decyzje sędziów są prawidłowa czy nie, Przepisy nie są w stanie przewidzieć każdej możliwej sytuacji. Więc IFAB oczekuje od sędziów podejmowania decyzji zgodnie z „duchem gry”.

Wykładnia przepisów

Prawa karnego, cywilnego, administracyjnego. Pełne są one różnych klauzul generalnych, które sędziowie powinni stosować zgodnie z duchem tej gry. Jak gracz drużyny broniącej dotknie ręką piłki lecącej do bramki, a ona do bramki wpadnie, to czy sędzia ma podyktować rzut karny, czy uznać bramkę? Oczywiście ma uznać bramkę.

1. Bo „karny” – zgodnie z „wielopoziomową derywacyjną wykładnią” Przepisów Gry w piłkę nożną – jest wówczas, gdy gracz drużyny broniącej w jej własnym polu karnym naruszy je w sposób uniemożliwiając drużynie atakującej zdobycie bramki.
2. Jest za to „kara”. Jakby, mimo naruszenia Przepisów Gry, bramka padła, to by dyktowanie karnego zamiast uznania bramki byłoby karą dla drużyny atakującej.

Może trzeba uznawać bramkę i dodatkowo dyktować rzut karny – jak w koszykówce uznaje się zdobyte punkty dyktuje dodatkowy rzut osobisty? Nie wróżę jakoś powodzenia takim pomysłom. Ale wykładnia Przepisów Gry – jak wszystkich innych przepisów – dokonywana jest przez sędziów.

Stąd powiedzenie, że „karny jest wówczas jak sędzia zagwiżdże”

, ale zaraz (z tym, że już po oddaniu strzału) sam zostanie kopnięty przez gracza drużyny broniącej. (od łacińskiego – „branie”, „przyjmowanie” i/lub od angielskiego – „zaliczanie do klasy”). Jest to przyporządkowanie ( ) stanu faktycznego pod ogólną normę.

Sędziowie piłkarscy mogliby podlegać jakimś badaniom laboratoryjnym, w których pojedynczo, niezależnie od siebie mieliby dokonać oceny identycznych stanów faktycznych przedstawionych na specjalnie nagranych na okazję takiego badania filmikach. Ciekawe, jak bardzo by się różnili w swoich ocenach?

A różnili by się na pewno. Co dopiero w realu – gdy, po pierwsze, sytuacje się jednak troszkę różnią, a po drugie sędziowie kierują się swoimi emocjami.

Czasami wiecie dlaczego, a czasami nie potrafilibyście tego wytłumaczyć? Albo może trochę żałowaliście jednej z drużyn, gdy wcześniej przegrała jakiś mecz, waszym zdaniem niezasłużenie?

Są to Z tym, że zanim zostaną sędziami. Rozwiązują „casusy”. Po tym, jak rozwiązują ten sam casus można ocenić, jak do niego podchodzą. Ale gdy już zostają sędziami, to się ocenianie kończy. Żeby nie wiem co robili.

Są przecież niezawiśli i Pod tym względem Sędzia piłkarski podlega nieustannej ocenie. Przechodzi testy sprawności fizycznej. Jak ich nie przejdzie nie zostaje wyznaczony do sędziowania jakiegoś turnieju.

Będą sędziowali dalej. Mimo, że nie da się uznać, by ich wyroki były „częścią radości” płynącej z życia i jego atrakcją.